Arjun kwam thuis te zitten en besloot Zwollenaren te helpen in de coronacrisis

Tijdens de coronacrisis staan veel Zwollenaren op om een ander te helpen. In een serie artikelen spreken we hen: de stille krachten in de stad die belangeloos voor anderen klaar staan. In deze aflevering Arjun van Slooten (35).

Tekst: Erik Riemens

Arjun van Slooten uit Zwolle, is er maar druk mee. Hij heeft een baan, een gezin en traint twee keer in de week de Meisjes Onder 17 jaar van Be Quick ’28. En dan voert hij ook regelmatig nog allerlei werkzaamheden uit die binnenkomen bij SamenZwolle. Alleen dat druk zijn, vindt Arjun zelf van niet. ‘Deze periode is wel een spiegel voor mij, want zeg nou zelf; hoe druk zijn we nu echt?’

De Zwollenaar zegde begin vorig jaar zijn baan op. Hij had geen werkplezier meer, iets dat hij met zijn huidige werk gelukkig wel weer heeft. ‘Toen ik thuis kwam te zitten, reageerde ik op een aantal oproepjes op de site van SamenZwolle. Het ging vooral om huis-, tuin- en keukenwerkzaamheden. Een keer grasmaaien, een kraantje aanleggen of andere klusjes. Zo had ik in maart een paar adresjes.’

[perfectpullquote align=”full” bordertop=”false” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]‘Vaak reageren de toch wat oudere mensen, die een klein netwerk hebben en best weleens eenzaam zijn.’[/perfectpullquote]

‘Op een gegeven moment diende zich een wat grotere buitenklus aan. Zelf ben ik lid van de Christelijke Gereformeerde Kerk en het kerkelijk kringwerk ligt ook nagenoeg stil. Ik ben toen eens gaan rondvragen en samen met een aantal andere leden zijn we nu bezig met een bepaald project.’

Eenzaam
‘Wat ik er zo leuk aan vind? Ja dat zijn toch wel de gesprekken. Vaak reageren de toch wat oudere mensen, die een klein netwerk hebben en best weleens eenzaam zijn. Ze missen het contact, het praatje en gezelschap. Soms drink ik eerst wat koffie, dan kletsen we wat en ga ik daarna pas aan de slag. Het zijn echt allerlei klusjes in en om rond het huis. Bijvoorbeeld de heg die gesnoeid moet worden, iets dat de aanvrager eerst wel en nu niet meer kan. Maar ik heb ook weleens gehad dat een mevrouw zei van ‘kom volgende keer maar terug om te klussen’. We hadden toen een uur of twee alleen maar met elkaar gepraat’, lacht Arjun.

[perfectpullquote align=”full” bordertop=”false” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””]‘Het is kort contact en zeker in coronatijd moet je de tijd ook heel erg in perspectief zien. Juist in deze periode word je door de hele situatie ook een soort van spiegel voorgehouden.’[/perfectpullquote]

Tegenwoordig is hij nog steeds actief met klussen. Ongeveer een keer in de week klikt hij op de oproepen op de website van SamenZwolle en kijkt of er wat tussen zit waarmee hij kan helpen. Altijd belangeloos. ‘Laatst wilde een mevrouw een ventilator ophangen in een huurhuis, alleen dat moest eerst wel even nagevraagd worden bij de woningstichting. Die was akkoord, gaf aan waar de ventilator opgehangen mocht worden en dat ga ik doen wanneer haar gezondheid dat toelaat.’

‘Wat is nu twintig minuten?’
‘Wat ik zei, dat contact is het leukst. Een andere vrouw waarvoor ik wat klusjes heb gedaan, belt mij nog bijna elke week of appt mij. Ik ga er regelmatig nog naar toe. Het duurt vaak maar even en als ik na ongeveer twintig minuten daar weer wegga, dan denk ik van wat is nu twintig minuten? Het is kort contact en zeker in coronatijd moet je de tijd ook heel erg in perspectief zien. Juist in deze periode word je door de hele situatie ook een soort van spiegel voorgehouden. Van dat inzicht, maar ook door de fijne gesprekken die ik heb, leer ik zelf ook weer.’

[box type=”info” align=”” class=”” width=””]Heeft u zelf hulp nodig of wilt u anderen in de stad helpen? Meld u dan aan bij SamenZwolle.[/box]

Back to top button