Fractievoorzitter SP vertrekt uit Zwolle met doos vol ontboezemingen

SP-fractievoorzitter Tjitske Siderius heeft afscheid genomen van de Zwolse politiek. Ze vertrekt naar de Tweede Kamer. In haar slotrede verhaalt ze nog over nachtelijke discussies met de PvdA en over persoonlijke gesprekken met de VVD. Die gingen in eerste instantie over echtscheidingen.

In de acht jaar dat Tjitske Siderius in de Zwolse politie actief was, kwam ze het liefst zo min mogelijk in de raadzaal. ‘Volksvertegenwoordiging deed ik in de stad en niet in deze zaal’, vertelde ze gisteren, uitgerekend in de raadzaal. ‘Van gesprekken met mensen leefde ik op. En als er campagne te voeren viel, werd ik ook blij. Ik kwam erachter dat je dan gehoord moet worden en daarvoor moet je soms nog even wat harder schreeuwen.’

Burgemeester Henk Jan Meijer herinnerde zich dat geschreeuw blijkbaar nog wel. ‘Je hebt hier heftige debatten gevoerd en daarmee ging je wel heel ver.’

Siderius vond het prima. Zij was gekomen om afscheid te nemen, en wilde niet zozeer terugblikken op haar politieke prestaties. Liever verhaalde ze over haar avonturen buiten het beton van het gemeentehuis. ‘Toen ik in de raad kwam, dacht ik vooral dat andere politiek partijen vijanden waren. Dat heb ik moeten bijstellen, misschien heb ik er zelfs wel vrienden gemaakt, zoals René de Heer (VVD-wethouder). Waardevolle geprekken hebben we gehad, hoewel we in het begin slechts één onderwerp bespraken: echtscheiding.’

Frank en ik hebben vele uren in donkere benauwde kroegen gezeten. Daar spraken we over politiek, strategie, teleurstellende blamages in relationeel opzicht en dronken we wijn. Veel wijn.

Met de PvdA was de band anders, vertelde Siderius, blijkbaar ook bekwaam in het verkopen van theedoeken. ‘Met Nelleke Vedelaar lag het ingewikkelder. Ook wij bespraken allerlei onderwerpen. Ik herinner me een nachtelijk telefoongesprek, toen Nelleke net terug was uit Bolivia. Ze had een jetlag en zat onder de muggenbulten.’ Zelf was Siderius wezen stappen – dat deed ze nogal eens, maken we op uit haar korte verhaal. ‘Toch hebben we anderhalf uur met elkaar aan de telefoon gezeten.’

Foeteren op andere fracties
Ook D66-wethouder Jan Brink kon op een paar anekdotes rekenen. ‘We troffen elkaar altijd dinsdagochtend op het station op perron 1B, om 7.45 uur. Die ontmoeting ging altijd hetzelfde. We hadden beiden een kop koffie, bespraken de raadsvergadering van de avond ervoor, foeterden op andere fracties, waarna onze wegen uiteen gingen. Jan had immers een kaartje voor de eerste klas, en ik voor de tweede klas.’

En natuurlijk waren er in haar Oscar-achtige speech ook warme woorden voor haar ouders. Vooral haar moeder bleek een onmisbare schakel te zijn geweest in het succes van Siderius. ‘Ze keek zelfs raadsvergaderingen via internet. En daarna vertelde ze dat mijn stippeltjesjurk niet mooi overkwam op het beeldscherm.’

Meestal op een terras
Tot slot was er oprechte dank aan haar SP-collega Frank Futselaar, ook haar opvolger als Zwols fractievoorzitter. Wie ’s middags weleens in Zwolle was, zag het duo vaak zitten. Meestal op een terras, met een drankje. De volgende dag zaten ze er vaak weer, of nog steeds. ‘Frank en ik hebben vele uren in donkere benauwde kroegen gezeten. Daar spraken we over politiek, strategie, teleurstellende blamages in relationeel opzicht en dronken we wijn. Veel wijn. Futselaar was altijd degene die mij weer overeind hielp, als ik het even niet meer zag zitten.’

Gelukkig maar, want daarmee heeft de Zwolse politiek weer een afgevaardigde in de Tweede Kamer zitten.