Isala-arts: ‘Patiënten waren vaak verbaasd hoe slecht het met hen ging’

Isala laat tijdens de coronacrisis medewerkers aan het woord over hun ervaringen aan de frontlinie. Dit keer intensivist Ferdinand Snellen die de saamhorigheid van het personeel roemt, maar ook toegeeft dat het een ingrijpende periode is. ‘Ik merk dat het me veel doet, dat ik er thuis nog mee bezig ben.’

Snellen vertelt dat er vanaf het eerste moment een grote teamgeest heerste onder het zorgpersoneel. ‘Het aantal intensivisten en intensive care personeel was te gering om én de COVID-IC én de reguliere IC te bemensen. In een mum van tijd moesten collega’s van andere afdelingen en specialismen worden ingewerkt om bij te springen. (…) De betrokkenheid van diverse specialismen op de IC is een absolute meerwaarde gebleken. Mooi als we in de toekomst ook structureler contact kunnen houden. Niet alleen voor COVID-patiënten maar ook in bredere zin. De IC is geen eiland.’

Ingrijpend
In de eerste week van de uitbraak kregen de Spoedeisende hulp en afdelingen Interne geneeskunde en longziekten te maken met een toevloed aan COVID-patiënten. De intensivisten werden daarbij in consult gevraagd om mee te bepalen welke patienten in aanmerking kwamen voor behandeling op de intensive care. ‘Patiënten waren vaak verbaasd wanneer een IC-opname nodig was, omdat ze niet in de gaten hadden hoe slecht het met hen ging. Daarbij speelde mee dat ze de mediabeelden van Italië kenden en daardoor vaak angstig waren.’

Psychologische ondersteuning
De heftige situaties op de IC hebben ook impact op Snellen zelf. ‘Ik merk dat het me veel doet, dat ik er thuis nog mee bezig ben. Op de IC zijn we ingrijpende situaties gewend, maar niet in deze mate en intensiteit. Gelukkig is daar vanaf het begin aandacht voor geweest in de vorm van psychologische ondersteuning. Vanuit de organisatie is het ook goed geregeld dat we voldoende tijd krijgen om te herstellen, om er vervolgens weer tegenaan te kunnen.’

Toekomst
Iedere COVID-patiënt is anders en kent een ander tijdspad van herstel. ‘Het revalidatietraject voor mensen die langdurig zijn beademend op de IC, moet niet worden onderschat. We weten dat mensen daar erg door verzwakken, vaak functionele beperkingen kennen en ook psychisch belast kunnen zijn door een posttraumatisch stresssyndroom. Die patiënten komen nu steeds meer bij de revalidatiecentra, waar ze nog een lange weg te gaan hebben .We zullen er rekening mee moeten houden dat het voorlopig sluimerend onder ons blijft en zo nu en dan weer de kop opsteekt. Daar zal Isala op moeten anticiperen door, indien nodig, snel weer te kunnen opschalen in COVID-zorg.’

Lees hier het hele verhaal.