PEC Zwolle is doodziek en er zijn slechts twee dokters die een medicijn hebben

PEC Zwolle is al jarenlang ziek, bestuurlijk en sportief. De kansloze nederlaag tegen NEC zaterdagavond (0-1) tekent de staat van de patiënt: een wankele oude man die niet meer de energie heeft om te vechten voor vooruitgang. De glijdende schaal waarin de club verkeert kan alleen doorbroken worden als twee sleutelfiguren het eens worden.

Uitgerekend Ryan Thomas kwam voor de camera’s om te vertellen hoe het in vredesnaam mogelijk was dat PEC Zwolle in eigen huis niet één echte uitgespeelde kans wist te creëren tegen een ploeg die gelijkwaardig was. De Nieuw-Zeelander prevelde iets over blessures en nam daarna grappend en grollend afscheid van de interviewer. Beschamend.

Thomas is illustratief voor de voetbalclub PEC Zwolle. Een ooit zeer gewaardeerde kracht die toch maar is teruggehaald, want het was altijd zo’n fijne jongen die goed bij de stad past. Niemand die twijfels plaatst over zijn huidige voetbalcapaciteiten, zijn fitheid (die is er niet) en zijn toegevoegde waarde om PEC Zwolle beter te maken. Conclusie: die heeft hij niet meer. Hoe is het dan mogelijk dat hij nog een contract in Zwolle heeft mogen ondertekenen?

In Zwolle is er vooral een old boys network dat elkaar in stand wil houden of mensen die zich niet durven uit te spreken uit angst voor hun baan, hun bedrijf of hun gezellige vrijwilligerswerk en bijbehorende netwerkborrels.

En daar ligt het jarenlange pijnpunt dat de patiënt ernstig ziek heeft gemaakt. In Zwolle is er vooral een old boys network dat elkaar in stand wil houden of mensen die zich niet durven uit te spreken uit angst voor hun baan, hun bedrijf of hun gezellige vrijwilligerswerk en bijbehorende netwerkborrels.

Toen Martin Reijnders in de media zijn beruchte poging voor een coup presenteerde waren het uitgerekend de Berkummer opper-boomers Cees Meijntjes en René Buijsrogge sr. die het via een ingezonden brief in de Stentor opnamen voor de huidige beleidsbepalers. En dan vooral voor hun oude vriend Jeroen Bijl, met wie zij twintig jaar geleden zo fijn hadden samengewerkt en die nu weer is afgestoft en teruggehaald. Waar het vooral om draait bij Meijntjes en Buijsrogge sr is natuurlijk dat ze hun huidige baantje als gastheer van de club niet kwijt willen en krampachtig blijven vasthouden aan de status die het ze verschaft om iets bij PEC Zwolle te doen.

Foto: Frank van Hienen

Voor trainer Johnny Jansen is het tijd van zich af te bijten. De rol van ik-ben-trainer-dus-ik-bemoei-me-er-niet-mee is voorbij. Het duel met NEC liet zien dat het machtsvacuüm en de angstcultuur haar sporen op het veld nalaten. Welke zichzelf respecterende oefenmeester gaat ermee akkoord dat zijn productiefste spits Lennart Thy (13 treffers) wordt vervangen door Dylan Vente en Thomas Buitink, vorig seizoen sámen goed voor vijf doelpunten. En de meesten nog gescoord in de Schotse competitie. En hoe kun je een breekijzer als Apolostos Velios laten vertrekken zonder een gelijkwaardige vervanger aan te trekken?

De fantasieloze gemakzucht waarmee PEC Zwolle de 0-1 achterstand tegen NEC probeerde om te draaien was lachwekkend. Johnny Jansen heeft in zijn selectie alleen een plan A. Plan B met bijvoorbeeld een targetman voor het laatste kwartier zit niet in zijn selectie. Als hij tegen NEC echt iets wilde forceren was het inbrengen van de reservekeeper als stormram wellicht nog de beste keuze, verder bestaat zijn ploeg vooral uit aanvallers die onder de 1.80 meter zijn. Hoe kun je dáár als trainer vóór het seizoen akkoord mee gaan? Jansen zal de laatste weken voor het sluiten van de transfermarkt oorlog moeten maken met zijn bestuur en directie. Doet hij dat niet, dan gaat zíj́n kop eraf. Ontwijkt hij die interne discussie, dan is de trainer zelf ongeschikt.

Wie is de baas bij PEC Zwolle? De enige met verondersteld voetbalkennis is Gerry Hamstra, maar dat is nu net de man die deze selectie heeft samengesteld. Voor de rest zitten er vooral jaknikkers, vriendjes, wijkgenoten, ondernemers met andere belangen en kennissen van vroeger die denken dat zij belangrijk zijn bij PEC Zwolle. Dat zijn ze niet.

Maar wie zijn die hogergeplaatsten dan? De enige met verondersteld voetbalkennis is Gerry Hamstra, maar dat is nu net de man die deze selectie heeft samengesteld en nooit heeft gedacht dat het aantrekken van aanvallers die kunnen scoren een belangrijke optie is. Voor de rest zitten er vooral jaknikkers, vriendjes, wijkgenoten, ondernemers met andere belangen en kennissen van vroeger die denken dat zij belangrijk zijn bij PEC Zwolle. Dat zijn ze niet.

En daar was het hele plan van Martin Reijnders waarschijnlijk ook op gefocust. Zijn boodschap: er moet meer voetbalverstand bij PEC Zwolle komen. En wie de wedstrijd tegen NEC heeft gezien, kan hem alleen maar gelijk geven. Maar dan moet Reijnders zelf ook over de brug komen. In het gepresenteerde plan wilde hij wel de lusten maar niet de lasten. Dat kan niet. Je kunt niet instappen en geen verantwoordelijkheid nemen. Je bent of zwanger of je bent het niet.

Foto: Frank van Hienen

Datzelfde geldt voor de belangrijkste troef van PEC Zwolle: oud-jeugdspeler Frans van der Kolk. Hij is de enige man die het tij echt kan keren en verdient daarvoor meer vertrouwen dan hij in de jaren hiervoor heeft gekregen. Maar dan moet Van der Kolk, steenrijk geworden met zijn bedrijf VDK Groep, ook écht instappen. Nu sponsort hij de halve eredivisie en ook nog eens de Formule 1, maar zijn achtergrond ligt in de regio Zwolle. Samen met de onlangs overleden Meine Breemhaar stond Van der Kolk garant voor eventuele verliezen, maar dat is iets anders dan écht willen investeren in de club. PEC Zwolle heeft deels Van der Kolks winnaarsmentaliteit gevormd, heeft vrijwilligers ingezet om hem van Kampen naar Zwolle te brengen voor trainingen en wedstrijden. Het kan niet anders dan dat hij daar een grote loyaliteit voor voelt. Dan is het nu ook tijd aan boord te komen en het stuur in handen te nemen.

Oud-jeugdspeler Frans van der Kolk is de enige man die het tij echt kan keren en verdient daarvoor meer vertrouwen dan hij in de jaren hiervoor heeft gekregen. Maar dan moet Van der Kolk, steenrijk geworden met zijn bedrijf VDK Groep, ook écht instappen.

Het enige medicijn voor de patiënt aan de Ceintuurbaan is dat Van der Kolk en Reijnders koffie drinken en samen tot de conclusie komen de volledige verantwoordelijkheid te willen nemen. De eerste met zijn vermogen en bestuurlijke kennis, de tweede met zijn voetbalinhoudelijke achtergrond én grote netwerk.

Beiden waren vroeger ook nog eens spitsen. Die zouden tijdens een kop koffie nooit akkoord zijn gegaan met het aantrekken van aanvallers die geen doelpunten kunnen maken.

Back to top button