Rob Scholte kiest Zwolle als rustplaats voor ‘corrupt Den Helder’

Kunstenaar Rob Scholte is in Zwolle om bij te komen van de zwaarste periode in zijn leven. Hij werd vorige week uit zijn museum in Den Helder gezet in de aanwezigheid van een heuse politiemacht. ‘Wat mij daar is overkomen is erger dan de bomaanslag op mijn leven.’

Zwolle is voor Rob Scholte al jarenlang een plek waar hij de hectiek van het leven kan parkeren. Hij heeft er vrienden en bekenden wonen waar hij zich prettig bij voelt, Ralph Keuning van de Fundatie en Ivo de Lange van de Herman Brood Experience bijvoorbeeld. Hij rust nu uit in Hotel Lumen, om bij te komen van de gedwongen uitzetting bij het Rob Scholte Museum in Den Helder, afgelopen dinsdag.

Scholte spreekt van een persoonlijke afrekening van burgemeester Koen Schuiling (VVD). ‘De deuren werden ingeslagen met stormrammen. Ik heb zelfs mijn reserve-rolstoel niet mogen meenemen. Alleen mijn computer heb ik nog snel naar buiten kunnen brengen en verder heb ik nog de kleren die ik aanhad. Mijn vrouw heeft de studieboeken van mijn kinderen kunnen pakken. Mijn dochter zit in het tweede jaar van het gymnasium, mijn zoon doet dit jaar examen op het gymnasium. De werken in het museum zijn in beslag genomen, mijn scheerapparaat, mijn administratie, alles. Een van de medewerkers is met zijn kwast en een pot verf in zijn hand het pand uitgezet. Zo snel moest het allemaal. De kwaadaardigheid waarmee alles is gegaan is ongekend voor Nederland. Ik ben alles kwijt. Ik weet nu hoe mensen zich in de Tweede Wereldoorlog hebben gevoeld die van het ene op het andere moment hun huis werden uit gesleurd.’

Kwaadaardige plannen
De grote boosdoener is burgemeester Schuiling, weet Scholte zeker. ‘Hij wil mij de mond snoeren en wil – via het diepste geheim – uiteindelijk nog proberen mijn museum te gebruiken om een nieuw stadhuis in te vestigen. Hij kan mijn aanwezigheid niet gebruiken om zijn kwaadaardige plannen door te voeren.’

Eerder werd Scholte al gesommeerd het pand te verlaten, maar daartegen loopt een bodemprocedure. Het was de bedoeling om die af te wachten, zeker nu er – na de gemeenteraadsverkiezingen – een meerderheid lijkt te zijn die vóór het Rob Scholte Museum is.
Raadsleden in Den Helder spreken er schande van hoe Scholte en zijn gezin toch op deze wijze zijn behandeld. ChristenUnie-fractievoorzitter Tjitske Biersteker zegt tegen omroep PowNed: ‘Het is te triest voor woorden. Je had het fatsoen kunnen hebben om de bodemprocedure af te wachten.’

Scholte spreekt van een vooropgezet plan om hem zo snel mogelijk ‘kallt te stellen’. De politieke instabiliteit in Den Helder kwam na de gemeenteraadsverkiezingen ook al aan het licht toen formateur Hans Huibers (CDA) zijn eerste bevindingen publiceerde met de titel: ‘Den Helder is ziek’. Scholte kan het beamen. ‘Ik heb nu de steun van de raad, maar de burgemeester heeft daar geen boodschap aan. De politieke situatie in Den Helder kun je vergelijken met House of Cards. De stad wordt door rancune en achterklap geregeerd.’

Scholte weet wel hoe politiek Den Helder zo diep heeft kunnen afglijden. ‘Het is een marinestad, hiërarchisch georganiseerd. De burgemeester had altijd aanzien en stond boven aan de hiërarchie. Behalve ambtenaren en marinepersoneel heb je hier ook niet veel initiatieven. Er zijn wel eigen ondernemers, maar die worden altijd benadeeld. Het is vroeger een Duits militair centrum geweest, geen burger was er in de stad te vinden. Wat er met mij is gebeurd heeft ook trekjes van die periode. Er bestaat geen recht in Den Helder, het is er niet democratisch. Het is nog steeds een militaire dictatuur die er ook in de Tweede Wereldoorlog was, met de burgemeester aan het hoofd. Ik denk dat de burgemeester met mijn huisuitzetting ook een voorbeeld heeft willen stellen: waag het niet om naar Den Helder te komen. Wij zijn een stad die niet met zich laat sollen. Wij zijn gedisciplineerd, militair en gehoorzaam. Vrije geesten horen daar niet bij.’

Volgens Scholte zal er binnenkort een opstand in de stad komen. ‘Den Helder is een nationaal drama. In de stad heerst de grootste geestelijke armoede van heel Nederland. Veel laaggeschoolden, veel uitkeringen. Maar dat is geheim. Je komt ook moeilijk naar Den Helder. Er ligt geen enkele snelweg naar de stad, dat is een defensieve strategie. Dat willen ze graag zo houden.’

‘Je schrikt van de weldaad en eerlijke handel in Zwolle. Deze stad is een verademing vergeleken met de corruptie in Den Helder.’

Scholte zegt dat hij vergelijkingen met Den Helder en zijn vroegere woonplaats Tenerife ziet. ‘Dat was de doorvoerhaven van alles wat uit Zuid-Amerika kwam, maar de beste delen werden opgeborgen op Tenerife. Dat was de geheime opslagplaats van de veroveringen. Ik vermoed dat dat ook in Den Helder gebeurt, gedekt door ambtenaren en de marine. Daar kunnen ze geen pottenkijkers bij hebben. Het is een soort rechteloze enclave van Nederland geworden, waar gewone burgers helemaal niet belangrijk zijn en geen rol mogen spelen. Er zijn allerlei machinaties in werking om de gewone mensen kapot te maken.’

Steun van Ralph Keuning
Scholte doet zijn verhaal voor de ingang van Hotel Lumen, nog steeds in de kleren die hij drie dagen geleden aan had bij de huisuitzetting. Zijn moeder belt of het goed met hem gaat, vrienden staan hem bij, de media willen zijn verhaal. ‘Ralph Keuning heeft na de uitzetting meteen actie ondernomen om in ieder geval de kunstwerken uit het museum op een goede manier te vervoeren naar een opslagplaats.’

Hij vergelijkt de situatie tussen Zwolle en Den Helder. ‘Je schrikt van de weldaad en eerlijke handel in Zwolle. Deze stad is een verademing vergeleken met de corruptie in Den Helder. Dit is een oude Hanzestad, waar mensen het belang zien van culturele en menselijke waarden.’

Levenswerk vernietigd
Maandag is er een ingelaste raadsvergadering in Den Helder met één onderwerp op de agenda: de ontruiming van het Rob Scholte Museum. ‘Ik denk dat er een meerderheid in de raad is die mij wil behouden én dat er een meerderheid is om de burgemeester naar huis te sturen. Maar de angst regeert, ook in de raad.’ Ondanks alles wil Scholte terug naar Den Helder. ‘Ze hebben mijn levenswerk vernietigd, ze zijn zó vijandig. Wat mij daar is aangedaan, heeft meer impact op me gehad dan de aanslag waarbij ik mijn benen verloor. Maar ik heb wél mijn droom daar. Misschien is dit de prijs die ik ervoor moet betalen.’