Zwolse burger moet ook bloeden voor Odeon en Spiegel

De Zwolse politiek heeft besloten dat er ook 1,3 miljoen euro extra naar Odeon en De Spiegel moet. Wel staan de Zwolse Theaters twee jaar lang onder curatele van de gemeente.

Na het fiasco met de Stadkamer (4 miljoen euro gemeenschapsgeld) moet de gemeente nu ook 1,3 miljoen euro uittrekken om de Zwolse Theaters te redden. Het bedrag bestaat uit twee componenten: de eerste is dat er drie jaar lang geen bezuiniging van een ton wordt opgelegd en de tweede is dat er nieuwe spullen voor de Theaters moeten komen om de veiligheid te garanderen.

Curatele
Wel staan Odeon en De Spiegel de komende twee jaar onder een soort van curatele van de gemeenteraad. De Zwolse Theaters moet de raad twee jaar periodiek informeren over exploitatie, bedrijfsvoering en het nakomen van afspraken. Dat idee kwam van de VVD die opvallend genoeg ook vóór de 1,3 miljoen euro extra belastinggeld stemde. Een jaar geleden haalde raadslid Gerrit van der Kooy juist nog keihard uit naar de Zwolse Theaters, terwijl er toen slechts om 300.000 euro werd gevraagd.

Garantstelling
Alleen GroenLinks en de SP wilden niet instemmen met de extra 1,3 miljoen euro. Zij waren voor een garantstelling, net als PEC Zwolle van de gemeente krijgt. Dat voorstel kon op weinig steun rekenen.

Meten met twee maten
Anderen reageerden eerder al verontwaardigd over zoveel steun voor wéér een culturele instelling in Zwolle. Voormalig FC Zwolle-voorzitter Ronald van Vliet: ‘Geld geven? Dat deed de gemeente nooit als het om PEC ging, een borgstelling, daar moest men het mee doen en dan nu 1.3 miljoen geven aan de theaters… Dat is meten met twee maten! PEC moest altijd de eigen broek ophouden en de borgstelling (2x) hielp daarbij, maar tegelijkertijd moest men saneren, snijden in salarissen, aantal FTE’s etc. Dat zou de Spiegel c.s. nu ook moeten doen. Geen gemeenschapsgeld over de balk smijten, hoe vaak moest ik dat als voormalig (bijna 12 jaar) voorzitter van PEC (toen FC Zwolle) niet horen. En nu het goed gaat en loopt iedereen met de borst vooruit. Kortom, nu geen ander beleid voor de cultuurliefhebbers dan eerder voor topsport werd uitgestippeld.’